به دلیل بروز بیماری تب برفکی در مرکز منطقه عمرانلی سیواس، فرمانداری این منطقه اقدام به صدور بیانیه کرده است.
در این اطلاعیه، به منظور کاهش تردد دام و جلوگیری از گسترش بیماری، خرید و فروش گاو و گوسفند و ورود و خروج فرآورده‌های دامی تا پایان سال ممنوع اعلام شده است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر، از کانال‌های رسمی فرمانداری منطقه عمرانلی یا منابع معتبر دیگر مراجعه فرمایید.
در این بیانیه کتبی آمده است: «با تصمیم کمیسیون بهداشت حیوانات و پلیس عمرانلی مورخ ۱۴.۱۱.۲۰۲۳ و به شماره ۲۰۲۳/۵، در چارچوب مبارزه با بیماری تب برفکی، تمام محلات منطقه و Altinca، Ağırboğaz، Ağırçulha. , Başlıca, Beğendik, Bulgurluk, Becek, Boğazören به منظور کاهش تحرک حیوانات در روستاهای Çukuryurt, Delice, Dereköy, Eskidere, Körabbas, Kapımahmut, Kızıltepe, Kılıçköy, Karaboğaz, Yarkeçıkıarkıkıl. , Yaylacık Yeniköy، Yukarıçulha، خرید و فروش گاو و گوسفند و ورود فرآورده های دامی انجام می شود و خروج آنها تا اطلاع ثانوی ممنوع است.
بر اساس ماده ۳۶ قانون شماره ۵۹۹۶، برای افرادی که ممنوعیت ها را رعایت نکنند، ۴۶ هزار و ۱۵۹ لیر جریمه اداری محکوم می شود.
“کلیه تحولات در مورد بیماری تب برفکی از همان لحظه اول توسط اداره کشاورزی و جنگلداری منطقه ما به دقت پیگیری شده است و تمام اقدامات احتیاطی لازم انجام می شود.”
تب برفکی چیست؟
تب برفکی یا «بیماری دهان و پا» (به انگلیسی: Foot-and-Mouth Disease) یک بیماری عفونی و گاهی کشنده ویروسی است که موجب بیمار شدن حیوانات زوج سم از جمله گاو اهلی و اعضای خانوادهٔ گاوسانان می‌شود.
این ویروس عامل بیماری در ابتدا به مدت دو تا سه روز تب شدید ایجاد نموده و متعاقباً تاولهایی در داخل دهان و روی پا ظاهر می‌شود که ممکن است پاره شده و موجب لنگش حیوان شود.
این بیماری بسیار واگیردار است و قطرات آیروسل دفع شده از حیوان آلوده، تماس با تجهیزات دامداری، غذا، وسایل نقلیه، البسه آلوده و حیوانات شکارچی اهلی و وحشی موجب گسترش بیماری می‌شوند.
این بیماری به عنوان طاعون برای صنعت دامداری محسوب می‌شود. کنترل بیماری منوط به واکسیناسیون، مراقبت شدید نقل و انتقال حیوانات، قرنطینه نمودن حیوانات مبتلا، اعمال محدودیت در خرید و فروش حیوانات و گاهی معدوم نمودن میلیون‌ها راس دام است.
گاو، گاو میش، گوسفند، بز، خوک، گوزن و آهو به بیماری تب برفکی حساس می‌باشند. فیل، جوجه تیغی و لاما نسبت به بیماری مقاومت بیشتری داشته و در صورت ابتلا علایم خفیف بروز داده و بیماری را به حیوانات دیگر منتقل نمی‌کنند.
موش، رت و مرغ خانگی تحت شرایط آزمایشگاهی به بیماری مبتلا شده‌اند ولی مواجهه آنها تحت شرایط طبیعی با ویروس عامل بیماری بعید به نظر میرسد. انسان به ندرت به این بیماری مبتلا می‌شود.
